περάσει. Το περιστέρι πέρασε και µόνο η ουρά του πιάστηκε λίγο στην άκρη από τους βράχους. Τότε οι Αργοναύτες χτύπησαν γρήγορα τα κουπιά τους και µε τη βοήθεια της Ήρας πέρασε και η Αργώ, που µόνο στην πρύµνη της χτύπησε λιγάκι. Από τότε οι βράχοι αυτοί έµειναν ακίνητοι για πάντα.
Ταξιδεύοντας ανατολικά, η Αργώ έφτασε στην Κολχίδα. Εκεί ο Ιάσονας παρουσιάστηκε στο βασιλιά Αιήτη και του ζήτησε το χρυσόµαλλο δέρας. Εκείνος του είπε ότι θα του το έδινε, αν κατάφερνε να κάνει κάποιους άθλους δύσκολους. Να δέσει, δηλαδή, δυο ταύρους µε χάλκινα πόδια και πύρινη ανάσα, να οργώσει µ’ αυτούς ένα χωράφι, να σπείρει δόντια δράκου και να σκοτώσει τους οπλισµένους γίγαντες που θα ξεφύτρωναν από τη γη.
Ο Ιάσονας δέχτηκε και µε τη βοήθεια της κόρης του Αιήτη, της Μήδειας, που ήταν ξακουσµένη µάγισσα, έδεσε τους άγριους ταύρους, όργωσε κι έσπειρε δόντια δράκου. Αµέσως πετάχτηκαν απ’ τη γη γίγαντες οπλισµένοι και τον περικύκλωσαν. Ο Ιάσονας έριξε αµέσως ανάµεσά τους µία µεγάλη πέτρα, όπως τον είχε συµβουλέψει η Μήδεια. Οι γίγαντες τότε άρχισαν να χτυπιούνται µεταξύ τους, ώσπου σκοτώθηκαν όλοι.
Μετά από αυτό το κατόρθωµα του Ιάσονα, η Μήδεια έµαθε ότι ο πατέρας της δε σκόπευε να δώσει το χρυσόµαλλο δέρας και σχεδίαζε µάλιστα να κάψει την Αργώ. Τότε ο Ιάσονας διέταξε τους Αργοναύτες να καθίσουν στα κουπιά της Αργώς κι εκείνος µαζί
1. Ενώ η Μήδεια αποκοιµίζει το δράκο, ο Ιάσονας αρπάζει το χρυσόµαλλο δέρας. Από αρχαίο ελληνικό αγγείο. |
Όταν γύρισαν στην Ιωλκό, ο Πελίας δεν κράτησε το λόγο του και δεν έδωσε το θρόνο στον Ιάσονα. Εκείνος παντρεύτηκε τη Μήδεια και πήγαν µαζί στην Κόρινθο. Αφιέρωσαν την Αργώ στον Ποσειδώνα, και, για να θυµούνται όλοι την Αργοναυτική εκστρατεία, όρισαν να γίνονται εκεί αγώνες προς τιµήν του Ποσειδώνα.
Ο Ιάσονας πήγαινε συχνά και καθόταν κοντά στην Αργώ. Κάποτε όµως, κι ενώ είχε γίνει πια γέρος, έπεσε ένα ξύλο από το κατάρτι της Αργώς και τον σκότωσε.
Η πορεία που ακολούθησαν οι Αργοναύτες από την Ιωλκό στην Κολχίδα και το πέρασμά τους από την Κρήτη κατά την επιστροφή. |