Η πόλη χάθηκε στο χιόνι (Ιστορίες με τον Μαρκοβάλντο....)

1η ιστορία

 Ήταν πρωί όταν το ξυπνητήρι του Μαρκοβάλντο χτυπούσε ανυπόμονα. Ο ιδιωτικός υπάλληλος αμέσως πήγε προς το παράθυρο για να σηκώσει τις περσίδες . Ένα περίεργο θέαμα τον περίμενε! Όλα έξω ήταν κάτασπρα θαρρείς και τα είχαν σκεπάσει με ένα κατάλευκο σεντόνι. Χάρηκε πάρα πολύ και αμέσως έτρεξε να ντυθεί με τα κατάλληλα ρούχα για να πάει στη δουλειά.
  Στη διαδρομή συνάντησε δυσκολίες. Το χιόνι ήταν τόσο πολύ, που....
του έφθανε ως τα γόνατα. Σε κάποια σημεία τσαλαβουτούσε γιατί δεν ξεχώριζε το δρόμο από το πεζοδρόμιο.
  Όταν έφτασε στην αποθήκη τον περίμενε ο Βιλιντζέλμο ο αρχιαποθηκάριος,
που του έδωσε ένα φτυάρι και του είπε: <<ο καθαρισμός του πεζοδρομίου είναι δική μας δουλειά , δηλαδή δικιά σου>>.
  Αμέσως πήρε το φτυάρι βγήκε έξω και άρχισε να καθαρίζει, ένιωθε τόσο ωραία και το χιόνι φίλο του.
   Ξαφνικά άκουσε χαρούμενες φωνές από τα παιδιά που έφτιαχναν έναν χιονάνθρωπο. Στο μυαλό του στριφογύριζαν διάφορες σκέψεις όπως << δεν μπορείς να ξέρεις τι κρύβεται ή τι μπορεί να είναι θαμμένο κάτω από το χιόνι...>>.
    Βυθισμένος στις σκέψεις του δεν άκουσε τους δύο άντρες που ήταν στην οροφή του απέναντι σπιτιού και καθάριζαν το χιόνι οι οποίοι τον φώναζαν να προσέχει... Και ξαφνικά έπεσε μεγάλη ποσότητα χιονιού και τον σκέπασε ολόκληρο!
 

 Τα παιδιά βλέποντας δίπλα τους έναν έτοιμο χιονάνθρωπο του έβαλαν για μύτη ένα καρότο. Ο Μαρκοβάλντο το καταβρόχθισε γρήγορα και το ίδιο έκανε και με την πιπεριά. Όχι όμως και με το κάρβουνο που το έφτυσε αμέσως . Τα παιδιά παρακολουθώντας το παράξενο θέαμα φοβήθηκαν πολύ και έτρεξαν μακριά!
Όταν έλιωσε το χιόνι ο Μαρκοβάλντο εμφανίστηκε με μια μύτη κατακόκκινη από το κρυολόγημα και το ααααααα....ψιού, ακούστηκε παντού. Προχωρώντας προς την αποθήκη γλίστρησε στον πάγο, χτύπησε το κεφάλι του στον τοίχο και λιποθύμησε....
Την άλλη μέρα που ξύπνησε είδε την αυλή καθαρή....

Γεωργία Λ.

Ομάδα Α΄

2η ιστορία

Ήταν πρωί όταν το ξυπνητήρι του Μαρκοβάλντο χτυπούσε ανυπόμονα. Ο ιδιωτικός υπάλληλος αμέσως πήγε προς το παράθυρο για να σηκώσει τις περσίδες . Ένα περίεργο θέαμα τον περίμενε! Όλα έξω ήταν κάτασπρα θαρρείς και τα είχαν σκεπάσει με ένα κατάλευκο σεντόνι. Χάρηκε πάρα πολύ και αμέσως έτρεξε να ντυθεί με τα κατάλληλα ρούχα για να πάει στη δουλειά.
Στη διαδρομή συνάντησε δυσκολίες. Το χιόνι ήταν τόσο πολύ, που του έφθανε ως τα γόνατα. Σε κάποια σημεία τσαλαβουτούσε γιατί δεν ξεχώριζε το δρόμο από το πεζοδρόμιο.

Όταν έφτασε στην αποθήκη τον περίμενε ο Βιλιντζέλμο ο αρχιαποθηκάριος.
Ο Βιλιντζέλμο του είπε να πάρει ένα φτυάρι και να καθαρίσει την αυλή. Ο Μαρκοβάλντο καθαρίζοντας , γλίστρησε στους πάγους και έπεσε κάτω. Δεν μπορούσε να κουνηθεί καθόλου....
Μετά από λίγο περνούσε από μπροστά του ένα εκχιονιστικό μηχάνημα και για κακή του τύχη είχε θολωμένα τα τζάμια. Ακούγοντας ο οδηγός τις φωνές του Μαρκοβάλντο τρόμαξε έκανε λίγο πιο πίσω και τράβηξε ένα μοχλό. Μόλις το έκανε αυτό έπεσε μια μεγάλη ποσότητα χιονιού πάνω στο πεσμένο άνθρωπο.

Οι άνθρωποι από τα γειτονικά καταστήματα που παρατηρούσαν το δραματικό θέαμα έτρεξαν και με μεγάλη δυσκολία ανασήκωσαν τον Μαρκοβάλντο. Το εκχιονιστικό μηχάνημα κόλλησε στα χιόνια και ο Μαρκοβάλντο θυμωμένος, πήρε το φτυάρι και άρχισε να το χτυπάει με μανία.
Από τον οδηγό έπεσαν τα κλειδιά σε μια σχισμή ανάμεσα στα δύο καθίσματα και κλειδώθηκε μέσα.
Ο Μαρκοβάλντο πήγε στο Βιλιτζέλμο του διηγήθηκε τι του συνέβη και επειδή ήταν πολύ ταραγμένος από όλη την περιπέτειά του, είπε στο ανώτερό του <<τέρμα για σήμερα , δε μπορώ να συνεχίσω>> και έφυγε για το σπίτι του.
Κάπως έτσι περνούσαν οι μέρες του με τα απρόβλεπτα και τα ωραία ......

Νάσος Π.

                                                       Ομάδα Β΄

3η ιστορία

Ήταν πρωί όταν το ξυπνητήρι του Μαρκοβάλντο χτυπούσε ανυπόμονα. Ο ιδιωτικός υπάλληλος αμέσως πήγε προς το παράθυρο για να σηκώσει τις περσίδες .

Ένα περίεργο θέαμα τον περίμενε! Όλα έξω ήταν κάτασπρα θαρρείς και τα είχαν σκεπάσει με ένα κατάλευκο σεντόνι. Χάρηκε πάρα πολύ και αμέσως έτρεξε να ντυθεί με τα κατάλληλα ρούχα για να πάει στη δουλειά.
Στη διαδρομή συνάντησε δυσκολίες. Το χιόνι ήταν τόσο πολύ, που του έφθανε ως τα γόνατα. Σε κάποια σημεία τσαλαβουτούσε γιατί δεν ξεχώριζε το δρόμο από το πεζοδρόμιο.

Όταν έφτασε στην αποθήκη τον περίμενε ο Βιλιντζέλμο ο αρχιαποθηκάριος.

Ο Βιλιντζέλμο του έδωσε εντολή να πάρει τα κιβώτια και να τα πάει στο σπίτι μιας γριούλας. Ο Μαρκοβάλντο ανέβασε τα κιβώτια στο φορτηγό και με δυσκολία πήγε επιτέλους στο σπίτι της γιαγιάς.

Όταν έφτασε στο σπίτι η γριούλα καταχάρηκε γιατί μόλις είχαν φτάσει τα καινούρια της ντουλάπια! Από τη χαρά της τίναξε το μπαστούνι της στο χιόνι και το χιόνι σκέπασε το Μαρκοβάλντο.

Τα παιδιά του διπλανού σπιτιού όταν είδαν τον χιονομαρκαντοβάλντο κατατρόμαξαν γιατί κουνιόταν λες και ήταν ζόμπι!
Ο Βιλιντζέλμο παραξενεύτηκε γιατί είχε αργήσει ο Μαρκοβάλντο.
Αποφάσισε κι αυτός να πάει στο σπίτι. Όταν πήγε εκεί αναγνώρισε τον Μαρκοβάλντο και τον έριξε μέσα στο φορτηγό.
Όταν έφτασαν στην αποθήκη τον μάλωσε πάρα πολύ και πέρασε ο Μαρκαβόλντο άσχημα και εμείς καλύτερα....

Νάγια Π.

Ομάδα Γ΄