Oι µετακινήσεις στον ελληνικό χώρο έφεραν πολλές αλλαγές στη ζωή των Ελλήνων. Πολλοί εγκατέλειψαν τα χωριά τους και άρχισαν να συγκεντρώνονται σε περιοχές όπου µπορούσαν να ζήσουν καλύτερα και....
µε περισσότερη ασφάλεια. Έτσι δηµιουργήθηκαν οι πόλεις-κράτη.
Κέντρο της νέας πόλης ήταν η ακρόπολη ,στο πιο ψηλό σηµείο της περιοχής. Εκεί βρίσκονταν οι ναοί των θεών και τα δηµόσια κτίρια. Γύρω από αυτή χτίστηκαν οι κατοικίες των ανθρώπων. Όλος αυτός ο χώρος προστατευόταν από ψηλά τείχη. Η ζωή στην πόλη έγινε καλύτερη και όλοι ένιωσαν περισσότερο ασφαλείς. Κάποιοι έµεναν στα χωριά καλλιεργώντας τη γη.
Παρατήρησε το παρακάτω σκίτσο. Τι αλλάζει στις ακροπόλεις;
.JPG)
Σιγά σιγά όµως ο πληθυσµός αυξήθηκε και η γη δεν έφτανε να τους θρέψει όλους.
Μερικοί τότε αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να πάνε αλλού να ζήσουν. Η µετακίνηση αυτή τη φορά έγινε οργανωµένα. Η πόλη ρωτούσε το µαντείο των ∆ελφών για το κατάλληλο µέρος όπου θα γινόταν η εγκατάσταση.
Η τελετή της αναχώρησης, στην οποία έπαιρναν µέρος όλοι οι πολίτες, ήταν συγκινητική.
Με δάκρυα στα µάτια οι άποικοι αναχωρούσαν για τη νέα πατρίδα. O αρχηγός τους έπαιρνε το «ιερόν πυρ» µε το οποίο θα άναβε το βωµό της αποικίας. Αυτό συµβόλιζε τους στενούς δεσµούς που θα υπήρχαν ανάµεσα στη μητρόπολη και την αποικία.
Τα παράλια της Μεσογείου και του Εύξεινου πόντου γέµισαν από αποικίες. Oι πιο πολλές δηµιουργήθηκαν στην Κάτω Ιταλία και τη Σικελία, έτσι που η περιοχή να ονοµαστεί Μεγάλη Ελλάδα.
Στις αποικίες οι Έλληνες προόδευσαν. Έχτισαν ναούς και έκαναν µεγάλα δηµόσια έργα. Γνώρισαν άλλους λαούς και ανέπτυξαν µε αυτούς σχέσεις, χωρίς όµως να ξεχάσουν την καταγωγή τους.
Oι σχέσεις ανάµεσα στη µητρόπολη και την αποικία ήταν πάντα στενές. Ήταν µάλιστα µεγάλο κακό να πολεµήσει η µια εναντίον της άλλης.
