H ονομαστική μου γιορτή

Με λένε Νικόλα. Πηγαίνω στην τρίτη δημοτικού. Ο πατέρας μου είναι ναυτικός. Ζω με τη μητέρα μου και την αδελφή μου. Αυτές τις μέρες είμαι πολύ χαρούμενος. Πλησιάζει η γιορτή μου και νιώθω ανυπομονησία. Δυο μέρες πριν από το πανηγύρι η εκκλησία του χωριού μας στολίζεται. Την παραμονή της γιορτής πηγαίνουμε στον εσπερινό κρατώντας το πρόσφορο. Ασπαζόμαστε τον...
Άγιο Νικόλαο και ψιθυρίζω μια προσευχούλα για τον πατέρα μου που ταξιδεύει. Τον ...
περιμένουμε τα Χριστούγεννα και προσεύχομαι ο Άγιος που ’ναι ο προστάτης των ναυτικών να τον έχει γερό και να τον φέρει γρήγορα κοντά μας.
Ανήμερα της γιορτής πηγαίνουμε στην εκκλησία. Εγώ τέτοια μέρα οπωσδήποτε θα κοινωνήσω. Ο παπα-Γιάννης μαζί με το αντίδωρο μού δίνει ευχές. Πιο πίσω χαμογελάει καμαρωτός ο παππούς μου. Γιορτάζει και περιμένει κι αυτός επισκέψεις για να του ευχηθούν. Βγαίνοντας από την εκκλησία όλοι μου εύχονται «χρόνια πολλά!», «να ζήσεις!», «ο Άγιος βοήθεια!». Η μητέρα μου τους καλεί στο σπίτι για ένα κέρασμα.
Το απόγευμα έρχονται οι θείοι, ο νονός, η νονά μου και τα ξαδέρφια μου. Απ’ όλες τις ευχές μ’ αρέσει πιο πολύ του νονού μου: «Να μοιάσεις στον Άγιό σου!». Να του μοιάσω σε τι άραγε;
Ο Άγιός μου είχε ζωή γεμάτη αγάπη και αρετή. Πιο πολύ την αγάπη του την έδειχνε σε φτωχούς και βασανισμένους που τους γλίτωνε από την πείνα, το θάνατο κι από την αμαρτία. Θα ’ταν καλό να του ’μοιαζα λίγο στην αγάπη προς τους ανθρώπους.

Μαθαίνω τις λέξεις

πρόσφορο: Ο μικρός άρτος που προσφέρουν οι πιστοί, για να γίνει η Θεία Kοινωνία.
Ασπαζόμαστε (τον Άγιο): Φιλάμε την εικόνα του Αγίου.
ανήμερα: Την ίδια μέρα.
ζωή γεμάτη αγάπη και αρετή: Το να ζει κάποιος όπως ζητάει ο Θεός. 

ΑΣΚΗΣΗ

Ψάχνω, ρωτώ και βρίσκω
 Συγκεντρώνω στοιχεία για τη ζωή του Αγίου που έχω το όνομά του κι αν θέλω γράφω το απολυτίκιο του.